Niby zwykłe cztery kąty, niepozorna, mała przestrzeń. Dla naszego malucha jest to jednak znacznie ważniejsze pomieszczenie. To tutaj odbywają się najrozmaitsze zabawy, rozgrywki i gry, tutaj dziecko przeżywa najciekawsze przygody, o których nam dorosłym, wiadomo nie wiele…
Pokój dziecka jest więc istnym królestwem. A panem tegoż królestwa jest nie kto inny, jak samo dziecko. Niestety coraz częściej zdarza się, że jest ono nim dosłownie.
W dziecięcych szafach, szufladach i komodach schowane są przeróżne skarby naszej pociechy. Sytuacja przedstawia się wręcz cudownie kiedy dziecko umie zachować porządek. Schludny, czysty pokój jest marzeniem niejednej mamy zanadto rozbrykanej pociechy. Dużo gorzej jeśli słowa ”ład” i „porządek” nie zostały jeszcze zaprogramowane w dziecięcym umyśle, a mały gospodarz własnego lokum ani myśli o zachowaniu czystości w swoim pokoju.
Nie chcemy potykać się o zabawki przeróżnych wielkości i rodzajów, nasze oczy drażni widok porozrzucanej po kątach bardziej lub mniej brudnej odzieży, a kurz pokrywający dziecięce meble destrukcyjnie wpływa na nasze i tak już skołatane codziennymi problemami nerwy.
Dzielne mamy nie poddają się jednak bez walki. Chcąc wygrać ze znienawidzonym harmiderem nieustannie podejmują próby zapanowania nad bałaganem wszechogarniającym dziecięce meble.
Jak więc przekonać upartego brudaska do czystości? Jak nauczyć dziecko troszczyć się o porządek?
Nikt nie mówił, że będzie łatwo. Przypomnijmy sobie nasze dziecięce lata. Czy od zachowania porządku w pokoju bardziej nie interesowały nas wojaże na podwórku i zabawy z rówieśnikami? No właśnie. Dlatego też warto przekonać dziecko, że sprzątanie również może być miłą formą spędzenia czasu. Spróbujmy obrócić przykry obowiązek w przyjemną zabawę.
Oczywiście nic nie przyjdzie od razu. Najlepiej stosować metodę małych kroczków. Powoli, stopniowo, ale i systematycznie dążąc do postawionego maluchowi (i sobie) celu. Nie możemy przecież oczekiwać od przedszkolaka, że w godzinę wysprząta swój pokoik na błysk. Najpierw możemy przekonać go na przykład do pościelenia łóżeczka. Jeśli dziecko nie będzie chciało ścielić systematycznie spróbujmy mu wytłumaczyć, że nie zrobi się to samo. Maluch powinien codziennie chować pościel, tak jak codziennie je, uczy się i bawi.
Twoja pociecha nie chce sprzątać po sobie zabawek?
Schowaj jego ulubionego pluszaka lub autko. Na pewno zapyta Cię czy go nie widziałaś. Poproś wtedy o ponowne posprzątanie. Nagrodą za porządek niech będzie „odnalezienie” zaginionej zabawki.
Starsze dziecko powinno zacząć zmywać po sobie naczynia. Jeśli jest leniwe i nie chce tego robić warto wypróbować prosty, ale bardzo skuteczny sposób. Syn mimo Twoich wielokrotnych próśb nie umył po sobie talerza? Podaj mu obiad w brudnym naczyniu. Powinien uświadomić sobie wtedy, że każdy domownik ma obowiązki, z których musi się wywiązywać, a on nie jest wyjątkiem od tej zasady.
