Twoje małżeństwo przeżywa kryzys? Nie wiesz, czy można jeszcze uratować to, co było między wami pięknego. Widzisz, że mąż się zmienił, życiowe problemy sprawiły, że odsunęliście się od siebie, może on pije, nie rozumie Ciebie, zaniedbuje dzieci. Ale ty jednak myślisz o dzieciach i o tym, że one także potrzebują ojca. W takiej sytuacji nie musisz się od razu szybko rozwodzić. Alternatywą dla rozwodu jest separacja. Separacja, podobnie jak unieważnienie małżeństwa, jest akceptowany przez Kościół. Separacją nazywamy rozdzielenie małżonków na skutek zerwania łączących ich więzi: duchowej, fizycznej i majątkowej.
Tak jak w przypadku rozwodu, rozkład pożycia musi być zupełny, ale nie musi być jeszcze trwały. Wyróżnić możemy separację faktyczną i sądową. Separacja faktyczna jest bezpośrednim następstwem zachowań samych małżonków, natomiast sądowa, polega na usankcjonowaniu orzeczeniem sądowym stanu separacji faktycznej ze skutkami typowymi dla orzeczenia rozwodu, z wyjątkiem całkowitego zniesienia więzi małżeńskiej. Małżonkowie, którzy pozostają w separacji nie mogą zawrzeć kolejnych związków małżeńskich, a ich stan cywilny nie ulega zmianie.
Osoby pozostające w separacji mogą w każdej chwili żądać rozwodu, ale mogą także złożyć wniosek o jej zniesienie. Wniosek o separację jest bardzo podobny do pozwu rozwodowego i składa się w sądzie. Skutkiem jej orzeczenia jest przede wszystkim to, że między małżonkami następuje rozdzielność majątkowa, małżonkowie są zobowiązani do wzajemnej pomocy tylko wtedy, gdy przemawiają za tym uzasadnione przesłanki. Małżonkowie są zobowiązani do dostarczania sobie środków utrzymania tylko wtedy, gdy któreś z nich pozostaje w stanie niedostatku lub nastąpi znaczne pogorszenie sytuacji majątkowej jednego z nich. Mogą jednak ubiegać się o przyznanie alimentów na wspólne małoletnie dzieci. Jeśli pozostajesz w separacji z mężem nie możesz także powrócić do swojego panieńskiego nazwiska.
Po orzeczeniu separacji między małżonkami powstaje rozdzielność majątkowa. Sąd orzeka także, czy i który z małżonków ponosi winę za rozkład pożycia, której skutkiem jest separacja. Jednak w sytuacji, gdy separacja orzekana jest na zgodny wniosek małżonków, nie orzeka się o winie.
Sąd orzeka także o podziale władzy rodzicielskiej nad wspólnymi małoletnimi dziećmi, a także o tym, w jakiej wysokości każdy z małżonków ma ponosić koszty trzymania i wychowania dziecka. Separacja może okazać się doskonałym rozwiązaniem. Jeśli odpoczniecie od siebie, to może uda się jeszcze uratować małżeństwo, a jeśli zdecydujecie, że jednak już nic was nie łączy, zawsze możecie się rozwieść.
